Anekdotes en (sterke) verhalen
Mijn ervaringen als dpl marechaussee. Door mar Antoon Dirven, lichting 54-2
Op de Koning Willem III kazerne was ik gelegerd op een zolderkamer met nog 13 andere marechaussees. Ik behoorde tot klas 5 en de rest van onze klas lag op een andere kamer. Frappant was dat mijn zolderkamergenoten van klas 5 allemaal "oudere" dienstplichtigen waren. Om de een of andere reden waren zij allemaal voor mij opgekomen. Ikzelf had ook een half jaar uitstel gekregen i.v.m. werkzaamheden thuis. De zolderkamer had schuine wanden en hele kleine raampjes (lekker benauwd). De z.g. filmzaal kon alleen via onze kamer bereikt worden. Het gebeurde wel eens dat de een of andere officier naar een filmvoorstelling kwam (ik herinner mij "De ondergang van de B-Cie") en wij in ons ondergoed stonden of nog minder als het "In Orde" door de kamer schalde. En daar stond iedereen in het gelid tot de officier weg was.
Namen van mijn kamergenoten zijn mij niet of nauwelijks bijgebleven, want na twee maanden werd de hele lichting opnieuw ingedeeld. Een aantal werd ook verplicht of vrijwillig overgeplaatst. En vergeet niet dat we van de vroege morgen tot de late avond erg druk bezig waren en er ook veel geleerd moest worden.
Een belangrijk moment tijdens de opleiding was de ouderdag. Onze ouderdag werd op 3 juni 1954 gehouden. Om op die belangrijke dag goed voor de dag te komen, hadden we de halve nacht zitten poetsen!
Ter afsluiting van de twee maanden durende opleiding kwam een belangrijk moment: de bovenste knoop van de battle dress mocht open. Nu hoorden we echt bij "Het Wapen"! En niet te vergeten: we hoefden de baret alleen maar met velddiensten op en vanaf nu mochten we ook de platte pet dragen. Na de ouderdag gingen we met verlof en konden we met onze familieleden naar huis.
Van de kaderleden kan ik mij nog herinneren: wmr Blok, een strenge maar rechtvaardige en kundige man, wmr Brakels en opper Bogers, een keiharde bink met een gouden hart! In mei 1968 is hij bevorderd tot kapitein. In het blad Marechausseecontact van april 2006 staat een uitgebreid artikel over deze dappere kapitein Bogers.
Na de twee maanden militaire basis opleiding volgde de vervolgopleiding en daarna werd ik ingedeeld bij de rijopleiding en later ook bij de radiospecialisten. Beide opleidingen duurden een maand. De rijopleiding werd gegeven in een zes cilinder Ford met een niet gesynchroniseerde versnellingsbak, dat betekende dus dubbel klutsen!! Het was echt afzien maar na een groot aantal rijlessen, afgewisseld met de nodige theorie en praktijklessen, werd het felbegeerde militair rijbewijs gehaald.
Voor het burgerrijbewijs moest je apart theorie en praktijkexamen doen. Ik had een tweetal lessen genomen om aan de auto te wennen. De prijs per rijles was maar liefst fl. 5,= per uur en vanuit Defensie kreeg je dan een tegemoetkoming van fl. 1,30 per uur. Na drie maanden praktijkopleiding met de jeep ging ik voor een maand naar de radio telefonie opleiding. Later kreeg ik een jeep met radio-installatie in beheer.
De gehele opleiding duurde 12 maanden. In die tijd werd ik opgeleid tot marechaussee politiediensten en jeep chauffeur/radiospecialist. Ik was inmiddels bevorderd tot marechaussee der 3e klasse, hetgeen ondermeer betekende dat ik eenmaal in de twee weken vrij mocht reizen en een soldij kreeg van fl. 1,10 per dag.
Ik werd overgeplaatst naar het kazernecomplex te Harskamp waar ik deel ging uitmaken van het 151e Etappe Marechaussee Bataljon. Onze CC was kapitein Van der Vegte (een bekwaam cdt en drager van het invasiekoord). De bataljonscommandant was overste Van der Grinten en zijn plv was majoor Van Soest. Vooral de eerste was een vreemde man met hele rare opvattingen. Tussen overste Van der Grinten en kapitein Van der Vegte wilde het wel eens aardig oorlog zijn en dat was buiten dikwijls goed te horen.
In februari werden we gedetacheerd op de kazerne te Mill. Daar waren de legeringsgebouwen houten barakken, waarin kleine potkacheltjes onze schramele onderkomens moesten verwarmen.
Hilarisch was het moment dat een van de aanwezigen in de roodgloeiend gestookte kachel een blik geweerolie goot. Een enorme gitzwarte rook was het gevolg. Juist op dat moment komt de adjudant binnen. Heel langzaam rolde de gitzwart wolk op hem af waarna je geen hand meer voor ogen kon zien en bijna stikte in de stank. De dader is altijd onbekend gebleven.
Het is mij ook nog bijgebleven dat er altijd geronseld werd om 's avonds te gaan zwemmen in Nijmegen. Lekker koud achter in de drietonner. Zodra er iemand binnenkwam om te ronselen, kropen we achter of onder de bedden en in de w.c. om maar niet aangewezen te worden. Soms was je net terug van het zwembad en dan moest je, onder luid protest, weer instappen en meegaan. Dat jaar heeft de Marechaussee het hoogste percentage zwemdiploma's uit mogen reiken. Dank je de koekoek! Zelf heb ik twee dezelfde diploma's behaald en een enkeling had er wel drie! Dat schiet lekker op!
In Mill was het op de kazerne een grote moddertroep. Een ritje van nog geen honderd meter was al voldoende om de jeep weer helemaal te moeten schoonmaken. En al die troep werd ook meegenomen naar de barakken. Arme kamerwachten!
Van mijn Jeep weet ik nog dat die nog gebruikt was tijdens de invasie in 1944. Eigenlijk waren de jeeps aan het einde van hun latijn. Vastlopende motoren kwamen regelmatig voor. Wat me nog goed bijgebleven is, is dat de ruitenwissers met de hand bediend moesten worden!
Terug op onze kazerne te Harskamp werd Paviljoen III ons legeringsgebouw. Daar sliepen we met 40 man op een kamer! De meest voorkomende activiteit daar was corvee, want alles moest er in Paviljoen III tip top uitzien. Eerlijk gezegd was er verder ook niet veel meer te beleven en was het dikwijls een slappe hap.
In mei 1955 waren er havenstakingen in Amsterdam. Wij hadden orders om bij de eerste oproep af te reizen naar Amsterdam om bijstand te verlenen. Gelukkig is het zover niet gekomen. Tijdens het wachten op verdere orders stonden onze wagens opgesteld achter de kazernegebouwen. Vervelend was dat letterlijk alles, tot messen en vorken toe in de driekwart en drietonners was opgeborgen. Voor elk wissewasje moest je door de raamopening naar buiten om spullen uit de wagen te halen en daarna weer terug te brengen. En verder was het wachten....
De maanden mei en juni werden we gedetacheerd bij KMar brigades in Nederland. Voor mij betekende dat de brigade Tilburg. Acht beroepsmarechaussees, in de rang van mar1 tot opperwachtmeester met als commandant een adjudant. Aan deze groep werden vier dienstplichtigen toegevoegd. Vlak voor vertrek naar de verschillende lokaties werden we bevorderd tot marechaussee der 2e klasse met en soldij van fl. 1,25 per dag. We draaiden de gewone diensten mee als toegevoegde aan een beroepsmarechaussee. We kregen daar echte bedden met matrassen(!) op een kamertje voor twee personen. Je moest thuis een fiets ophalen voor de patrouilles waar wel een vergoeding tegenover stond. Ook een burgerkloffie moest meegebracht worden. Had je geen dienst dan moest het burgerkloffïe aan om problemen te voorkomen. Prachtig toch? Gegeten werd er in een burgerkosthuis met prima verzorging. Wat wel erg opviel was dat op de lijst van verlofgangers achter de namen van de beroeps niet stond "met verlof" maar "gezinsbezoek". Dus zeven dagen per week en dat 24 uur onder de wapenrok en bij het gezin mocht je op "bezoek", Hallo!!
Dit zijn in een notendop mijn ervaringen als dpl marechaussee.
