Anekdotes en (sterke) verhalen
Axis Up en Axis Down La Courtine. Door mar Teus Baan Hofman, lichting 61-2
Dpl mar Teus Baan Hofman maakte deel uit van de lichtingsploeg 61-2. Na zijn opleiding op het Depot in Apeldoorn werd hij geplaatst bij de B Cie van 101 Marbat in Nunspeet. Vanuit de Legerplaats Nunspeet vertrokken in de jaren 60 honderden marechaussees richting Frankrijk om diensten te verrichten t.b.v. oefenende Nederlandse militairen in La Courtine. Een van de taken was het bewegwijzeren van de gehele route van de Belgisch-Franse grens tot in La Courtine.
Aan het woord is mar Baan Hofman:
In 1962 kregen wij, vijf dienstplichtige marechaussees en een beroepswachtmeester, opdracht de weg te bewijzeren vanaf de Belgisch-Franse grens (Rocroi) naar La Courtine en terug. Gepland was deze opdracht in dertien dagen te voltooien, wat ook is gelukt.
Een marechaussee (naam vergeten) maakte in de kelder van het legeringsgebouw in Nunspeet van te voren de bekende zwart/wit borden Axis Up en Axis Down, in totaal maar liefst 1600 stuks. Als beloning mocht deze marechaussee ook mee naar La Courtine.
Van ons werd verwacht in hotels te slapen en in restaurants te eten. Daarvoor kregen wij per persoon per dag ongeveer 30 gulden als vast bedrag uitbetaald.
Op een maandagmorgen in juni vertrokken wij met een DAF 3-tonner met aanhanger, met daarin de bewijzeringsborden en alle andere benodigdheden zoals b.v. bevestigingsmateriaal. Dit om de borden aan bomen, telefoonpalen of huizen te bevestigen. Verder ging mee als rijdend materieel een jeep plus aanhangwagen en een jeep zonder kar.
Onze chauffeur van de 3-tonner had in de keuken van de legerplaats een benzinebrander-kooktoestel en wat ander kookgerei 'georganiseerd'. Eenmaal buiten de poort kochten we bij de eerste de beste winkel in Elspeet een heleboel nasi in blik en veel meer ander voedsel en drinken. Dit uiteraard om de kosten onderweg te drukken door zelf onze maaltijden te verzorgen.
Die maandagnacht overnachtten we in de legerplaats Oirschot en vertrokken we dinsdagmorgen vroeg naar Frankrijk.
De weg tussen de Frans-Belgische grens (Rocroi) en Mourmelon werd op die eerste dag bewijzerd. Onze eerste overnachting was in een hotel in Mourmelon le Grand. Dit hotel functioneert nog, zo heb in 2008 vastgesteld. Wij stelden aan een overnachtingshotel de voorwaarde dat onze voertuigen op een afgesloten parkeerruimte gestald konden worden. Dit gaf uiteraard wel eens problemen!
Bij het inchecken van een hotel in de buurt van Bourges werden we wat al te enthousiast verwelkomd door een aantal jongedames! Dit deed onze commandant, de wachtmeester, besluiten een ander hotel te zoeken.
Op zaterdagmiddag van die eerste week arriveerden wij in La Courtine, de weg daarheen was met vele borden Axis Up aangegeven. De rest van de zaterdag en de zondag verbleven we in La Courtine. Er waren op dat moment nog geen andere Nederlandse militairen gelegerd, die kwamen later.
Wij bezochten een café aan de noordelijke invalsweg van La Courtine, bij veel marechaussees waarschijnlijk wel bekend. Bij binnenkomst werden we door enkele jongedames uitbundig verwelkomd met: "Ha, marechaussees uit Nunspeet"! Of ze het wisten! En wij bestelden uiteraard Vin Blanc avec citron, toen het drankje voor de Nederlanders in La Courtine. Terwijl één van de dames de drankjes inschonk haalde een andere de asbakken en kleedjes van de tafels! Geen souvenirs was blijkbaar hun ervaring uit vorige jaren! Ik ben de naam van dit café en de naam van de dames vergeten.
De bewijzering van de terugweg verliep ook voorspoedig. De laatste nacht van onze mooie opdracht verbleven wij in het hotel dat op de grens van Frankrijk en België bij Rocroi staat.
Zaterdagmiddag, dertien dagen na vertrek, reden we de poort van de legerplaats Nunspeet binnen en konden we met verlof.
