Anekdotes en (sterke) verhalen
Een geluk na een ongeluk. Door mar Willem Reenalda, lichting 52-3
Mar Reenalda:
Er komen bij mij steeds meer gebeurtenissen boven van die mooie tijd bij het "Wapen". Dit is er een van. Nu waren die 14 dagen alles behalve leuk, maar gelukkig was er een Aalmoezenier die dagelijks even langs kwam om ons even een sigaretje te laten roken.
Eind september 1954 kregen we opdracht om een colonne te begeleiden van Oirschot naar Den Haag met personeel van kamp Oischot voor afzetting van de route op Prinsjesdag.
Het verkeerspeloton C van 4 DMC gelegerd in Harderwijk, ontving die opdracht om 06.00 uur van plv cie cdt, dpl tlnt Van Ooyen. Maar er waren geen rijopdrachten en het BOS-station (red: Benzine Olie Smeermiddelen) was nog gesloten. Om 07.00 uur moesten we uit Harderwijk vertrekken en ons om 08.00 uur bij de colonnecommandant in Oirschot melden. Om 07.55 uur reed ik vlak bij Oirschot met veel te hoge snelheid op een natte weg en vloog uit de bocht. Mijn maatje Piet Erkelens en ik vlogen door de voorruit. We werden opgenomen op de ziekenzaal van de cavaleriekazerne te Eindhoven. De volgende dag met hechtingen en koppijn, voorzien van een vervoerbewijs, verstrekt door de commandant van de kazerne, vertrokken we naar Harderwijk. Daar aangekomen was iedereen al met weekendverlof vertrokken. Op de administratie hebben we onze vervoerbewijzen opgehaald en zijn toen naar huis gegaan. Daarna hebben we ons ziek gemeld.
Na een week heb ik me weer gemeld op de kazerne bij mijn onderdeel. Intussen was de marechaussee op mijn huisadres geweest om me op te halen. Ik was namelijk onrechtmatig afwezig.
Het vonnis was 14 dagen streng! Na het "uitzitten" van de straf moest ik voorkomen bij de commissie ontzegging rijbevoegdheid. Kapitein V.d. Ven cdt 4 DMC was mijn verdediger op de zitting! De voorzitter van de commissie was overste Kaub. Hem had ik vaker ontmoet bij oefeningen. Een van die ontmoetingen was toen ik verkeer regelde op een kruispunt en het recht van voorrang betwistte van een Engelse Colonel (rode Pet) omdat in de hierarchie van belangrijkheid ik door mijn functie op dat moment gelijk in rang was. Overste Kaub kwam voorbij en ik heb nog nooit een Engelse kolonel zo vlug bakzijl zien halen en ik kreeg een schouderklopje van de overste.
"Zo, dus jij was die brokkenpiloot" zei hij toen ik me correct gemeld had met de pet onder de arm. Een en ander gehoord hebbende, volgde vrijspraak van het ten laste gelegde.
"Je kunt direct afzwaaien (de rest was inmiddels al afgezwaaid) en de straf wordt uit je boekje geschrapt."
Gezien de gevoeligheid van de zaak, werd me de motivatie onthouden.
