Anekdotes en (sterke) verhalen
De versierde piano. Door dpl wmr Bernard Visser, lichting 66-4
Wmr Visser pakte in een nostalgische bui zijn fotoalbum uit de kast en al bladerende begon hij te mijmeren..........
Groepsfoto's van het CRO- en kaderpeloton 66-4 genomen tijdens een oefening in Sittard, een excursie in mei 1967 naar de douane in Tolkamer en in diezelfde maand een verblijf in een vormingscentrum in Heerde. En ze staan er allemaal op: van Hooij, Udink, Bolt, Knap en Krul. Wat we daar trouwens deden in dat vormingscentrum mag joost weten... Verderop in mijn album foto's uit Nunspeet van 104 Maresk: dpl wmr Bennie Kunst uit Groningen. Hij was nog op onze bruiloft op 12 juli 1968 in Assen. Ook was daar dpl wmr Nanno Mein. Hij was begeleider van mijn schoonzus tijdens dezelfde bruiloft. Hij kwam ergens uit Gronigen en reed in een witte Russische Wolga. Verder dpl wmr Jantje Visser, volgens mij een Hagenees. Verder nog ber wmr Henk Smit, Dick van Driel (dpl) en ber wmr Toon Verschuren (zijn ouders hadden een café in Deurne). Bij de foto's van 41 Maresk zie ik in volgorde van inplakken wmr Jan Nijhuis, ow Korevaar, ow Huisman, elt van Dijk, Jaap Rameau, wmr v.d. Wal en ow Bob Oskam, allemaaal beroeps. Er komen weer allerlei herinneringen boven.
Eén van de mooiste verhalen citeer ik uit een oud nummer van "De Vier te Velde", een blaadje dat werd uitgegeven tijdens grote oefeningen door de sectie voorlichting van de Staf 4e Divisie. Dit was een uitgave van 25 augustus 1968 tijdens een grote oefening in Bohmte. Ik citeer: "Tijdens de avonden die, als je op oefening bent stierlijk vervelend kunnen zijn, is de onderofficierskantine (St 4 Div) een eldorado geweest. Dat is in hoofdzaak veroorzaakt door de wmr (KVV) B. Visser (41 Maresk). Hij amuseerde de aanwezigen met pianospel en baritonzang. Het "versieren" van de piano was op zichzelf al een stunt. Staande op een aanhanger werd de piano naar de OO kantine gereden. 
Ook tijdens de rit speelde wmr Visser vrolijk door. Het elders in dit nummer genoemde succes-stuk "cocosnoot" ontbrak niet één avond op zijn programma. Nadat de aanwezigen nog hadden geluisterd naar de "stentorstem" van de wmr Visser van 41 Maresk, nam de generaal afscheid met een "auf wiedersehen". Zijn oeuvre ontlokte meerdere malen community-singing".
Dat waren nog eens tijden! Maar wat nooit vermeld is, is hoe wij die piano versierd hebben. We hebben hem geleend, na een uitgebreid buurtonderzoek in Bohmte (wie heeft er een piano?), van de vrouw van de burgemeester. We moesten wel zachtjes doen in haar huis want haar man was twee dagen eerder overleden en lag nog boven opgebaard.........
