Anekdotes en (sterke) verhalen
Het is nooit meer goed gekomen. Door mar Bert van der Woning, lichting 77-5
Ik heb nog wel een leuk verhaal, met in de hoofdrol ow Jans Lutjes, pc van het 4e peloton van 104 Maresk in Nunspeet.
In het najaar van 1978 maakten we deel uit van de gigantisch grote Nato oefening Saxon Drive. Alleen vond Lutjes dat hij mij niet kon gebruiken voor de politiediensten. Ik had net een paar krijgsgevangenen ondervragingsoefeningen bij de commando's in Roozendaal gehad, en (volgens hem) te weinig op de platte poten gestaan. Dus werd ik voor twee weken uitgeleend aan het 2e peloton van ow Piet Dijkhuis (hele aardige kerel) en geplaatst op het verkeersbureau van het 1e LK in Bergen Hohne olv een kolonel en een (vak)officier-kapitein. Zeer plezierige 2 weken gehad hier, 2 weken achter mijn bureau gezeten, vastleggen van ongelukken en omissies (er waren bv eens 4 Uzi's blijven 'hangen' in een kroeg langs de route) - 12 uur op en 12 uur af. En natuurlijk had de opper zijn eigen bar meegenomen, alwaar we tijdens de 'uren af' natuurlijk regelmatig te vinden waren. Zo ook op een middag toen mijn maat en ik zaten te kaarten, klaverjassen tegen de kolonel en de kapitein. Komt plotseling de ow Lutjes binnen, zeiknat van de regen (hij was op de motor gekomen) en hij KLIMT IN DE HOUDING voor de kolonel!! Ik moest moeite doen om niet in lachen uit te barsten (gaf nog wel, met een minzaam lachje, een knipoog). Hij meldt zich bij de kolonel en wil hem een vraag stellen, waarop de kolonel antwoordde: "wacht even opper, even dit potje afmaken!"
Tis nooit meer goed gekomen!
_____________________________________________________________
