Anekdotes en (sterke) verhalen
Snelheidscontrole met Radio Luxemburg. Door mar Henk Meerdink, lichting 65-4
In mijn tijd werden snelheidscontroles gehouden middels de zich op de jeep bevindende radio. Op zekere afstand (vraag me niet meer welke) van elkaar worden twee twee jeeps in de berm van de weg opgesteld. Vanzelfsprekend op zodanige wijze, dat zij niet zichtbaar zijn voor de potentiele verkeerszondaars. De camouflagelessen kwamen hierbij waarschijnlijk zeer van pas. Indien een voertuig jeep 1 passeert roept de radiotelefonist in de microfoon: "hij passeert mij....NU" (de beroepsmarechaussee der eerste klasse cq wachtmeester drukt zijn stopwatch in!!). Vervolgens roept de telefonist van jeep 2 bij passage eveneens: "hij passeert 
mij....NU", waarna genoemde mar1/wmr wederom zijn stopwatch indrukt. Thans kan deze beroepsfunctionaris middels een hem van dienstwege verstrekte tabel aflezen welke snelheid de verkeerszondaar bezigde waarna hij door middel van het voorgeschreven stopteken de bestuurder zijn motorrijtuig doet stilhouden. Terzijde zij opgemerkt dat laatstgenoemde functionaris ook op zekere afstand van jeep 2 stond opgesteld. Deze afstand was nodig om de tabel te lezen en vervolgens het stopteken te geven en dat vergt enig denkvermogen(!) en tijd. Echter....de resultaten hingen af van de populariteit van de mar1/wmr. Bij C101 Marbat was een bijzonder impopulaire (eufemisme) mar1 werkzaam. (voor insiders: zijn twee eerste beurten voor de wmr cursus waren reeds voorbij maar hij kreeg een derde(!) kans). Ik weet zijn naam nog steeds, maar zal hem hier om privacy redenen niet noemen. Wanneer hij de leiding had dan werd de controle op aangename wijze getraineerd. Zoals de oplettende lezers nog weten was het mogelijk om op de dienstradio de zender Radio Luxemburg te ontvangen op de korte golf. Derhalve werd de wachttijd veraangenaamd met het beluisteren van destijds populaire muziek. De passerende militaire voertuigen, bestuurt door weinig draagkrachigte dienstplichtigen, werden derhalve ongemoeid gelaten. Nadat de mar1 na verloop van tijd geen resultaten doorkreeg kwam hij op zijn motor naar voren en vroeg om opheldering. Het bleek dan dat in de radio een lamp was doorgebrand en het toestel dus niet werkte. Om dit te staven werd een (meegebrachte) defecte lamp aan hem getoond. Een reservelamp was niet voorhanden (vergeten) weshalve de controle werd afgebroken. Overigens werden de controles en ook de andere werkzaamheden doorgaans uiteraard wel in goede samenwerking uitgevoerd, maar er waren nou eenmaal onplezierige beroepsmarechaussees/kader, gelukkig maar weinig.
