Anekdotes en (sterke) verhalen
Gijs de kapper. Door mar Gijs de Vries, lichting 62-6
Mar Leo Goossens van lichting 62-3 stelde naar aanleiding van een foto op de website de vraag: "was Gijs de Vries op de foto 62-2 in Garderen wel eens kapper tijdens velddiensten? Volgens mij heb ik hem wel eens meegemaakt in Trauen (Dld)."
Niet lang daarna kwam een spontaan antwoord van "de kapper" mar Gijs de Vries van lichting 62-6.
Leuk dat Leo Goossens na meer dan veertig jaar de verbinding nog weet te leggen tussen de behandeling van zijn haar en mijn schuld daaraan. Ik heb inderdaad nogal wat koppen geknipt/bijgepunt, hoewel ik in de verste verte geen kapper was. De oorsprong van die aktivitieten was de kapper op het Depot. Een hufter van het zuiverste water die vrijwel iedereen tot aan de kruin volledig kaalplukte, en dat in die echt bar koude windermaanden van 1962. Een der slachtoffers van die kapper was Ton Verboom die toen al last had van haaruitval en de kapper gevraagd had het een beetje "gedekt" te houden en daarvoor een ruime fooi beschikbaar had gesteld. Het laat zich raden: hij kwam kaal tot aan de kruin en ook nog geplukt in zijn portemonnee terug. Ziedend was hij! Toen heb ik aangeboden om hem, voor het weekendverlof, zodanig te kortwieken dat het net door de beugel kon.........en zo is het gekomen.
Na aankomst in Hohne in 1963 bleek de gewone burgerkapper die daar op de NATOkazerne zijn salon had, net te zijn overleden, en er was geen zicht op een vervanger. Dat bleek later niet ongustig voor mij te zijn, want het was op de een of andere manier doorgedruppeld dat ik weleens knipte. Kort na aankomst moest ik me melden bij de commandant elnt Hijna, die mij opdracht gaf om in diensttijd in de wasruimte te gaan knippen, met de prijsstelling: manschappen 50 ct, onderofficieren 1 gulden en officieren 2,50. 
Ik had er eigenlijk helemaal geen trek in, en probeerde me er onderuit te draaien door te zeggen dat ik geen kappers- gereedschap had en er niet voor was opgeleid. Het mocht niet baten, direct naar Celle en twee scharen en een handton- deuse op 's Rijks kosten aangekocht. De verdiensten werden vervolgens omgezet in spiritualiën, want van je soldij kreeg je nog geen vuil onder je nagels, laat staan wat te drinken!
De tondeuse bezit ik nog maar met zo'n kreng moet je echt kunnen werken, anders is het net of je iemand aan het plukken bent. Mochten er nog lieden zijn die daaraan nog pijnlijke herinneringen hebben? Alsnog mijn welgemeende excuses!
