Anekdotes en (sterke) verhalen
Water halen .... zonder slipje. Door mar Gerard Oudejans, lichting 65-2
Wij zaten met onze infopost ongeveer een kilometer of twee in het veld gelegen aan de doorgaande weg naar Leopoldsburg (B). Verder in het veld lag het kampement van de Cavalerie, met hun Centurions en AMX tanks. De oefening duurde langer dan een week, dus moest er regelmatig water gehaald worden in de omgeving.
Op de tankauto die dit moest halen, mocht maar een chauffeur rijden. Nu denken jullie natuurlijk dat dit niet echt bijzonder is, maar in dit geval echter wel omdat de
betreffende chauffeur zwaar arrest had. Hij mocht dus niet zonder bewaking van de Marechaussee het oefenterrein verlaten. Er waren er bij ons in de groep, die dit niet
zagen zitten. Omdat ik dat niet erg vond werd ik met deze klus belast. Waarom hij zwaar arrest had vond ik niet van belang. Wij konden het goed met elkaar vinden, dus had ik er een leuk klusje aan, altijd beter dan alleen maar wachtrondjes lopen. We hebben deze dagen heel wat afgelachen met zijn tweetjes!
Waar wij ook patrouilles moesten lopen was in Leopoldsburg, om soldaten uit cafe's te halen waar ze niet mochten komen omdat er prostitutie werd bedreven. Zo ook in café dancing Cocotje Vrijheidsplein 1 in Leopoldsburg. Op het visitekaartje stond dan ook de tekst 'Voor leut en plezier komt allen bij Josee'. Dit was de eigenaresse van het café met als medewerkster Marie Louise.
Nadat wij diverse militairen hadden gevraagd hun biertje op te drinken en daarna de zaak te verlaten, wat ze zonder commentaar deden (waarschijnlijk goed geïnstrueerd door hun eigen kader!), bleven wij zelf nog even zitten om een bak koffie te drinken.
Ondertussen maakten wij een praatje met wat Belgische soldaten die daar nog aanwezig waren. Op dat moment kwam er een nogal opgemaakte dame het café
binnengelopen. Zij werd aangeroepen door een van de soldaten met "Hallo Marie Louise." Deze had een pakje onder haar arm en de soldaat vroeg haar wat voor cadeau ze had gekocht. "Wel, dit is geen cadeau" antwoordde ze, "maar een aantal nieuwe slipjes voor Josee, net gekocht op de markt." Zij maakte het pakje open en inderdaad, het waren diverse slipjes in verschillende kleuren. "Nou die zijn prachtig, zit jouw kleur er ook tussen?", vroeg de soldaat. "Nee", antwoordde zij, ik draag deze nooit.
"En dat moet ik dan geloven? Dat wil ik dan wel even controleren." Gelijk pakte hij haar op en zette haar in een beweging op de bar. Ze woog waarschijnlijk niet veel, want zo snel gebeurde het, hij tilde meteen haar korte rok omhoog en inderdaad moest hij haar gelijk bekennen.
Stomverbaasd dit te hebben meegemaakt, dronken wij onze koffie op en gingen verder met onze patrouille......
