Anekdotes en (sterke) verhalen
Triumph's inrijden in 1967. Door mar1 Don van Riel, beroepslichting 64-4
In het fotoalbum staat op de pagina 'Voertuigen' deze foto. 
Daarop kwam een reactie van mar1 Don van Riel, in de vorm van een anekdote:
Wij, motorrijders van 103 Maresk, werden met z'n twintigen in december 1967 in 3-Tonners gestopt om in het Mob complex in Alphen a/d Rijn deze nieuwe Triumph motoren op te halen.
Toen wij deze nieuwe motoren mooi nieuw in de loods zagen staan op off the road banden, sloeg de schrik ons om het hart om op deze motoren te moeten stappen onder de weersomstandigheden die toen heerste in december 1967, sneeuw en opvriezende wegen!
In eerste instantie waren deze motoren gekocht door Defensie voor de ordonnansen van de Landmacht die, om hun taak te kunnen uitvoeren, de meeste tijd door het zand en de modder zouden moeten ploeteren, vandaar de off the road banden!
Bij het naar buiten rijden van de motoren gingen er al direct zes motorrijders onderuit op het lichtbesneeuwde en opgevroren wegdek!
Bij het wegrijden uit het Mob complex de openbare weg op, gingen er weer vier onderuit waardoor er besloten werd dat er toch andere banden met wegprofiel onder moesten!
Aangekomen in Nunspeet ontdekten wij motormuizen dat de Triumph hevig trilde tijdens het rijden, maar hier werd geen aandacht aan geschonken.
Wij moesten al deze Triumph motoren naar de 1000 km rijden. Hoera, in december en januari!
Als wij langs het Veluwemeer reden met wind tegen en plat op de 350cc Triumph gingen liggen, haalde deze motor niet eens de 90 km/h!
’s Avonds in Nunspeet aangekomen ontdekten wij dat er, om de kosten te drukken, van twee uitlaten er een was gemaakt! Vandaar die trillingen tijdens het rijden. De Triumph kon zijn vermogen niet kwijt en liep daardoor niet harder dan 90 km/h. Maar ook hier werd na onze rapportage geen aandacht aan geschonken, totdat er na 500 tot 600 km plotseling de valbeugels begonnen af te breken, het achterspatbord spontaan afbrak en wij de kentekenplaten spontaan onderweg verloren! Toen moesten de Triumph's plotseling de garage in, en moest er tussen elk boutje en moertje een rubbertje geplaatst worden. De oorzaak, resonantie, hevige trillingen veroorzaakt door de ene uitlaat die zijn vermogen niet kwijt kon.
Wij reden elke Triumph naar de 1000 km en maakten elke dag een rapportage van de motor. Wij waren vrij om zelf de route te bepalen. Ik reed elke dag in weer en wind op en neer Nunspeet – Tilburg, naar mijn huisadres 300 km, dus ik reed elke week een nieuwe Triumph in.
Oh ja, en als we geen Triumph's moesten inrijden, dan maakte ik veelvuldig gebruik van de Fokker Friendship om mee te vliegen met de Para Commando’s van vliegbasis Gilze Rijen naar de Regte heide bij Poppel om vanuit de Friendship te kunnen waarnemen of er voertuigen illegaal de heide opreden tijdens het parachutespringen boven de Regte heide. Ik stond dan telefonisch in contact met mijn collega’s op de motor op de Regte heide.
