Anekdotes en (sterke) verhalen
Salueren of niet. Door mar Gerard Oudejans, lichting 65-2
Als je aan het wandelen bent op een mooie vrije dag in Arnhem, dan kan het natuurlijk voorkomen dat je een of andere militair tegenkomt die je moet groeten omdat hij een hogere rang heeft dan jij als marechaussee der 4e, 3e of 2e klasse. (In die tijd liep je ook in je vrije tijd in uniform! - Red.)
Maar als je op een middag al vier keer de hand naar je pet had gebracht, vond je het toch wel genoeg zo. Dus was mijn gedachte: de volgende die ik tegenkom kan deze plichtpleging wel vergeten! Net toen ik dat voor mezelf had besloten, zag ik net onder de rand van mijn pet de volgende die ik zou moeten groeten al aankomen. Om te voorkomen dat hij zou zien dat ik hem wilde ontlopen, wandelde ik hem tegemoet met mijn hoofd iets gebogen zodat hij mij niet in het gezicht kon aankijken. Op een afstand van ongeveer 15 meter keerde ik mij naar links een winkelstraat in om mijn aandacht te richten op wat er te zien was in de etalage van een van de winkels. Ik voelde dat de militair mij passeerde en opgelucht wilde ik verder lopen. Op dat zelfde moment hoorde ik een mij wel bekende stem tegen mij zeggen: "Beste marechaussee, dat je niet de hele dag met je hand naar de pet wil om een meerdere te groeten, dat kan ik nog wel begrijpen. Maar ik zou de volgende keer wel in een volle etalage gaan staan kijken waar wat in te zien is en niet in een lege winkel!"
Hierin moest ik de man wel gelijk geven en bracht ik alsnog een model-saluut kompleet met naam en rang.
En wie denk je dat hij was.......? Onze commandant de kapitein J.F.M.H. Kengen!! Ik had hem niet herkend omdat ik tegen de zon inliep.
Nadat ik alles had uitgelegd kon hij de humor ervan wel inzien. Ik heb er later nooit meer iets over gehoord. Hij was dan ook op en top een rasmilitair, streng maar wel rechtvaardig.
