Anekdotes en (sterke) verhalen
Een brief op rijm. Door mar Gerard Oudejans, lichting 65-2
Eenzaam en verlaten met maar twee dingen aan (het licht en de radio), schrijf ik deze brief,
vanuit de weekkamer van het OK aan mijn lief.
Ik zie jouw in gedachten liggen snurken,
misschien wel op je duim te lurken.
Dit is echter maar gijn en kan dit niet geloven,
want deze leeftijd ben je ver te boven.
Nog bedankt voor je fijne brief,
hij was zoals je schreef niet lang maar wel erg lief.
Afgelopen woensdag en daar moet je niet mee spotte,
stond ik om 5 uur naast het bed want ik moest op escorte.
Met 5 man stonden we een half uur later aangetreden,
en hebben toen snel ontbeten.
De andere vier van wie ik hier de namen noem,
zijn wmr Bulsing, Frans, Bob en Koen.
We moesten 5 AMX Tanks escorteren,
en om 12 uur in de Oranjekazerne wederkeren.
Maar de tankcommendant bracht iets anders aan ons verstand.
Wij moesten de hele dag bij hun blijven,
dus waren wij pas terug bij vijfven.
's avonds waren we behoorlijk duf en moe,
dus gingen we voor negenen naar onze bedden toe.
De donderdag was voor mij als een gekookt ei zo zacht,
ik was namelijk kamerwacht.
Dus op de jongens passen,
zodat ze op tijd van leslokaal verkassen.
Vrijdag was de dag der dagen,
om weer de last van pukkel en Uzi te verdragen.
Ons eerste verpoos,
er is wat met de eentonner loos.
De motor ervan had kuren,
en zou hierdoor bijna het programma in de war gaan sturen.
Na wat geknoei en gezeur,
gingen we er toch van deur.
Onze eerste taken,
de schietbaan in orde brengen.
De schietstand was liggend op de grond,
het leek wel of je er lag in je blote....!!!
Om een uur of tien werd het beter,
de zon ging schijnen het werd wat heter.
Ik had het na 4 keer schieten voor elkaar,
want mijn wapen raakte onklaar.
Daarna nog een oefening of vier,
en over was het schuttersplezier.
Half drie op de kazerne aangekomen,
konden we gaan douchen en verschonen.
Ik was behoorlijk met kou verwend,
maar na afloop weer een schone vent.
Ook ik was het die op planton,
deze brief op rijm verzon.
Het doet mij ontzettend zeer,
maar nu weet ik echt niets meer.
Dan wij houden van elkaar,
hopelijk nog menig jaar.
Met de groeten van Bob de Kuiper,
En jouw grote melkzuiper.
Gerard
Schaarsbergen, 15 januari 1966, 0.300 uur.
p.s.
Dat houden van elkaar, nog menig jaar, dat is gelukt.
Dit jaar (2012) hopen wij onze 45-jarige bruiloft te vieren.
