Anekdotes en (sterke) verhalen
Dienstherinneringen. Door Wytze Harmers, lichting 62-3
Bij de keuring had ik mij opgegeven voor de Koninklijke Marechaussee, omdat ik na mijn diensttijd bij de politie wilde. In juni 1962, ik was toen nog 18 jaar, vanuit Amsterdam met de trein naar Apeldoorn, waar voertuigen van de KMar klaar stonden om o.a. mij naar de Koning Willem III kazerne te brengen. Daar moesten we meteen strozakken vullen en de PSU (Persoonlijke Standaard Uitrusting) in ontvangst nemen.
Onze compagnies commandant was kapitein Schipper. Ik kan me hem nog goed herinneren; hij had een grote snor en hij stotterde.
Op het Depot werd je de nodige discipline bijgebracht. We kregen exercitielessen, hoe je een meerdere moest groeten en we kregen velddiensten in de omgeving van Garderen. Daar moesten we schuttersputjes graven met een granaat-trechter onderin met een lengte van je pionierschop en tussendoor kregen we gasalarm. We moesten schieten met een pistool en UZI, zonder gehoor beschermers. Sommigen deden patronen in hun oren, om het geluid een beetje te dempen. (Dit is misschien ook een van de redenen dat ik lawaai doof werd). Het leukste tijdens de basisopleiding vond ik het verkeer regelen in het centrum van Apeldoorn en de opleiding tot radiotelefonist. Dat gebeurde op de hei en het elkaar toe sturen in code van berichten via de CPRC 26 volgens het Nato spelalfabet.
Ook kreeg ik op het Depot een rij-opleiding. Nadat ik was geslaagd werd mij meegedeeld dat ik geen rijbewijs kreeg, omdat ik gedeeltelijk kleurenblind was.
Tijdens de begrafenis van Koningin Wilhelmina stonden we uren in het gelid bij paleis Het Loo.
Na de basisopleiding van 7 maanden ging ik naar 41 Marcie in de WGF Kazerne in Harderwijk. Daar vond ik het maar een saaie boel. Wachtlopen bij de poort en 's nacht in het Stafbureau. Af en toe een escorte en een verkeerscontrole.
Op een gegeven moment werd ik overgeplaatst naar Hohne en korte tijd later naar Seedorf. In Seedorf waren wij de eersten van de KMar. Daar in Seedorf kon ik me beter ontplooien. De dienst bestond daar o.a. uit toezicht houden per jeep (Nekaf en Munga DKW) op alle passagierende militairen. Ook deden we daar regelmatig verkeers controles, o.a. op rij-opdrachten en snelheid. Het begeleiden van voertuigen naar oefengebieden en het verzorgen van routine transporten. Het escorteren van deze transporten werd nabij de Nederlandse grens overgenomen van collega’s uit Nederland en door ons verder verzorgd Duitsland in. Deze transporten bestonden veelal uit diepladers, Antars, met daarop Centurion en AMX tanks. De wielen van deze Antars waren ongeveer net zo hoog als onze jeep. Het ging dan met een snelheid van ongeveer 40 km/h over de Autobahn. Deze transporten deed ik veelal met mar Leo Goossens. Hij was natuurlijk chauffeur van onze jeep en ik maakte dan een route beschrijving, zodat we op de terugweg met de Antars de juiste route namen. Tijdens een van deze escortes namen we een afslag te vroeg, waardoor we in een dorpje terecht kwamen, waar de straten steeds maar smaller werden. Ze waren op een gegeven moment zo smal, dat de diepladers aan beide kanten nog slechts ongeveer een halve meter over hadden. Toen dat allemaal maar net kon, kwamen we op het dorpsplein waar de weg geblokkeerd was met auto’s van de bewoners. We hebben toen alle optische en geluidssignalen in werking gesteld, waarna de mensen naar buiten kwamen en hun voertuigen verplaatsten, zodat wij weer verder konden. Al met al kwam de colonne zonder schade op de plaats van bestemming.
Ook moest ik twee transporten verzorgen met stoffelijke overschotten van twee militairen die tijdens een oefening verongelukt waren. Ik weet nog dat een van de militairen de naam Soldaat had. Het stoffelijk overschot werd vervoerd in een officiele lijkauto van Seedorf naar een bepaald adres in Nederland. Met de nodige papieren en waarschijnlijk door begeleiding van de Marechaussee, konden we bij de grens zo door rijden. Kort voordat het stoffelijk overschot werd afgeleverd, stopten we even om deze weer recht in de kist te leggen, want door de haast en soms slecht wegdek, lag het stoffelijk overschot er niet zo fraai meer bij om bij de familie af te leveren.
Mede door de mij bij de KMar op jeugdige leeftijd bijgebrachte discipline en verantwoordelijkheidsbesef, heb ik mij bij de politie goed kunnen waarmaken.
